Auteur Paul Sterk schreef molengedichten voor alle nog bestaande Weerter windmolen, de watermolen en één voor de verdwenen molens van Weert. Deze verdwenen molens zijn de Binnenmolen, de Buitenmolen of Rumoldusmolen, molen Sint Petrus op Rosveld, de Clercxmolen, de molen van Smeets, de ros-oliemolen van Kampers, de rosmolen van Van Os en de Vloedmolen van Stramproy en de watermolen van Swartbroek. Molenstichting Weerterland heeft een wandeling samengesteld langs de verdwenen stadsmolen van Weert: de Kollergang.

 

Lied van de verdwenen molens

 

Hun slagschaduw kleurde de contouren van dit land.

Meesters in maalwerk, deugdzaam en bedreven.

Maar zelfs de beste jaren van hun leven

Waren tegen voorhamers niet bestand.

 

Het noodlot lag besloten in een slopershand.

Zonder omhaal werden ze van hun taak ontheven,

Uitgekleed en van huis en haard verdreven.

Hun littekens staan in de stadskaart gebrand.

 

Er resten vergeelde schetsen, wat foto’s

En documenten van ontmantelingsbesluiten,

Verborgen in archieven en lades van bureaus.

 

Het blijft stil op de schroeiplek van Binnen- en Buiten-

Molen – monumenten met zielen die geluidloos

Dolen – tot hun geest in de wind begint te fluiten.